Το Εγκώμιο του Φωτός

Το εγκώμιο του φωτός σχεδιάστηκε για έναν διαγωνισμό που αφορά σε ένα μικρό σπίτι που βασίζεται στο φυσικό φως, χωρίς τεχνητές πηγές.

Μια κατοικία στις παρυφές ενός τροπικού δάσους όπου το φως διεισδύει μέσα από στρώματα ομίχλης. Το οικόπεδο περιστοιχίζεται από δέντρα και θάμνους που προβάλουν σκιές στο κτίσμα. Ο σχεδιασμός του σπιτιού αυτού, εξετάζει το χειρισμό του φυσικού φωτός μέσω μιας σειράς από χωρικές διατάξεις, ανοίγματα, οπές, διαφάνειες, και αντανακλάσεις διαφορετικών υλικών.

Η γεωμετρία της στέγης παραπέμπει σε υφάσματα που ανοίγουν αποκαλύπτοντας το εσωτερικό του κτίσματος. Οι καμπύλες βοηθούν το φως να διεισδύσει βαθύτερα, ταξιδεύοντας στην επιφάνεια τους με το πέρασμα της ημέρας. Τα υαλοπετάσματα “φέρουν” την υπερκείμενη κατασκευή σε ένα στρώμα φωτός, ισχυροποιώντας την αίσθηση της αιώρησης που διαχέεται σε όλο το εύρος της σύνθεσης.

Η ελεύθερη κάτοψη προσφέρει δυνατότητες προσαρμογής και ρευστότητα κινήσεων, με τις χρήσεις να τοποθετούνται σε γραμμικό άξονα που εντείνεται από την πισίνα στην νότια πλευρά του οικοπέδου. Η ιδιωτικότητα, όπου απαιτείται, σπάνια εξασφαλίζεται με τη χρήση άκαμπτων αδιαφανών πετασμάτων, αντίθετα, επιτυγχάνεται μέσω της ελεγχόμενης φωτοδιαπερατότητας των υφασμάτων και την πυκνότητα της φύτευσης.

Οι χώροι διημέρευσης, η κουζίνα, η τραπεζαρία και το καθιστικό, τοποθετούνται στο κέντρο της κατοικίας, σε συνέχεια της κεντρικής εισόδου και σε άμεση οπτική επαφή με την αυλή. Παράλληλα, οι χώροι αυξημένης ιδιωτικότητα, η βιβλιοθήκη, η κρεβατοκάμαρα και το λουτρό, χωροθετούνται στην περίμετρο του κτιρίου, αξιοποιώντας είτε την θέα και το νότιο ζεστό φως είτε την προστασία του πρασίνου στον βορρά. Το όριο μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου υπονομεύεται με τη χρήση πλήρως ανοιγόμενων ξύλινων κουφωμάτων, επεκτείνοντας την εσωτερική ζωή προς το ύπαιθρο.

Τέλος, τη ανατολική πλευρά των κήπων υλοποιείται με μία κατασκευή, η οποία δρα ταυτόχρονα ως μαλακό όριο, αλλά και κάδρο για την περιβάλλουσα βλάστηση, και μεταφέρει βρόχινο νερό από τις στέγες στον υδροσυλλέκτη της αυλής. Ο υδροσυλλέκτης βρίσκεται σε άμεση συνέχεια των χώρων διημέρευσης, αντανακλώντας το φυσικό φως και εντείνοντας με έναν ακόμα τρόπο την αμφισβήτηση του ορίου. Τμήμα του ανατολικού υαλοστασίου σκιάζεται με τη χρήση διάτρητων ξύλινων πετασμάτων που φιλτράρουν το φως και δημιουργούν ένα παιχνίδι σκιών που ταξιδεύει στην οροφή κατά τη διάρκεια της ημέρας.